บู๊ (๔๗๓)

บู๊ ว. บู๊ มีความหมายคู่กัน กับบุ๋น แปลว่า ความสามารถเชิงประจัญบาน สามารถกระทำประลัยกัลป์แก่อุปสรรคให้พินาศ ใช้คู่กันกับคำว่า บุ๋น เป็นคำ นับอย่างภาษาจีน อย่างว่า ฝ่ายกลาโหม กับฝ่ายมหาดไทย อย่างนั้น, (สำนวน)

ตัวอย่างการใช้งาน : เช่นว่า “บู๊งานให้สำเร็จลงซะ เรามีกันอยู่ทุกฝ่าย เก่งทั้งบุ๋นบู๊ อย่าให้ต้องล่าช้า หรือแพ้อย่างชนิดที่ต้องอายเขา”

ที่มา : คำว่า บุ๋น มีที่อื่น ทั่วไปอย่าง ประโยคตัวอย่าง ส่วนคำว่า “บู๊” พบอยู่เองใน เห็นในพจนานุกรม จากคำว่า “สะบั้นหั่นแหลก” ที่ใช้เป็นคำวิเศษทางภาษาปาก